“… ข้าพเจ้าต้องการในโรงเรียนมหาดเล็กหลวงนั้นมิใช่ว่าเพียงจะให้สร้างเด็กตัวอย่างให้มีมาตรฐานอันเดียวกันทั้งหมด คือให้เป็นเด็กมัธยมอันรุ่งโรจน์แต่ละคนมีคะแนนนับเป็นพันเช่นนั้นหามิได้ … ข้าพเจ้าไม่ต้องการได้ยินคนฉลาดบ่นว่า ปัญญาท่วมหัว เอาตัวไม่รอด ที่โรงเรียนมหาดเล็กหลวง
ข้าพเจ้าต้องการให้การศึกษามีความหมายว่าแปลงเด็กให้เป็นคนหนุ่มอันผึ่งผายและเป็นพลเมืองดี ข้าพเจ้าต้องการจะให้สร้างคนหนุ่มอันมีความสามารถ คนหนุ่มผู้ซึ่งมีกำลังกายและใจใสสะอาดและเป็นผู้ซึ่งเต็มใจคอยจะทำการหนักอันอนาคตจะพึงนำมาให้ไม่ว่าชนิดใด ข้าพเจ้าไม่ต้องการให้คนหนุ่มเป็นเหมือนอนุสาวรีย์แห่งการเล่าเรียนและได้ผ่านการสอบไล่ทั้งหมดด้วยเกียรตินิยมอย่างสูง ข้าพเจ้าไม่ต้องการให้เป็นประหนึ่งตำราเรียนที่เดินได้ สิ่งที่ข้าพเจ้าต้องการคือชายหนุ่มอันมีลักษณะผึ่งผาย ซื่อตรง มีความสัตย์ มีนิสัยและความคิดบริสุทธิ์สะอาด … ”